بسم الله الرحمن الرحيم

يكي از مهمترين ره آورد مكتب انسان ساز اسلام ، ساختن وپرورش دادن انسان است . انساني كه بار امانت ورسالت الهي را در عمق جان وروح كه بار امانت ورسالت الهي را در عمق جان وروح وروان خويش بارور ساخته وجان خود را در راه بسط گسترش آن نثار وايثار مي كند وزيباترين و زيبنده ترين جلوه گاه اين هنر واثر پس از بعثت نبي مكرّم (صلى الله عليه وآله وسلم) پرورش يا فتگان مكتب رسالت ونبوت ، امامان معصوم (عليهم السلام) بوده اند . كه در صحنه اجتماعي ومردمي در طول تاريخ حضور عيني ونقشي جاودانه داشته و دارند كه نه تنها در صحنه جهاد واجتهاد بلكه در صحنه هاي اخلاق ومنش وروش وگفتار وكردار خويش آيات الهي را تجسم عيني بخشيدند وبراي جامعهِ بشريت ـ در گذر زمان ـ تفسير كردند وجويبارهايي از كوهسار انديشه وخرد وسر چشمه هاي گوارايي از معرفت و معنويت وحقيقت از زلال روح وروانشان براي هميشه تاريخ وهمه بشريت جاري ساختند و از محضر روح پرور وخرد نواز آنان معارف الهي وعلوم اسلامي وانديشه هاي انساني چون نسيم سحري واشراق نور خورشيد وباران دانش بهاري بر كوير عطشناك انسان وانسانيت جاري گشت وانسانهاي خفته رابيدار و روحهاي سرگشته وسرگردان را پناهگاه وجسم وجان آدميان را باشور ايمان وعشق وشوريدگي وبه آب تقوي وپتك رياضت صيقل بخشيدند. بگونه اي كه كوثر گوارائي از كوهسار آدميان جوشيد وگلبوته هاي مهر وعطوفت وادميّت روئيد وانگاه كه انسان مظهري از اسماء الهي گرديد خداوند بر اين شاهكار خلقت خويش با آن شور عارفانه وايمان خالصانه وبه جلوة جلال درون وكمال برونِ گل سر سبد افرينش ، افرين فرمود: ((فَتَبَارَكَ اللَّهُ احْسَنُ الْخَالِقِينَ)) (1) .